Lange Daan

Over Daan Heesbeen kunnen we lezen in 'Rondom de Plaets', het tijdschrift van de heemkundekring Berlicum (1991, nr.2). Dergelijke tijdschriften kunnen veel bekend maken over het plaatselijk leven in de eigen omgeving en verdienen daarom aandacht van de historisch geïnteresseerden.

Daan Heesbeen was, zo laat 'Rondom de Plaets' weten, een lange Bosschenaar die met een grote snor, aan het eind van de jaren twintig met zijn pierement, zijn orgel, door de stad en omgeving trok. Hij deed dat samen met Bart (zijn bediende) en zijn twee dochters. Het orgeltje was op een vierwielig wagentje gemonteerd.

In tegenstelling tot Daan was Bart vreemd gekleed, soms zelfs zeer bizar. Eenmaal droeg ook de Lange Daan bretels ('galgen' geheten) en hij heeft volgens de overlevering zelfs eenmaal met een streepjesbroek het draaiorgel bediend. Op een dag, aangekomen in Berlicum, stond Lange Daan stil tegenover de zadelmakerij van Marinus Frunt. Deze zag vol verbazing de streepjesbroek van de Lange Daan. „Hedde vanmerrege oewe grote communie gedaan?” was zijn vraag. „Nee”, antwoordde de Bosschenaar, „maar ik ben wel gisteren getrouwd!”. Frunt had direct de oplossung: „Kom maar van de wagen af, dan zal ik vandaag veur jouw een stukske muziek maken!”

De Lange Daan trok door vele dorpen. Met een tik aan zijn hoed en een minzame hoofdknik beloonde hij zijn gulle gevers. Zo verlevendigde hij het straatbeeld van 's-Hertogenbosch en de dorpen in de omgeving. Zo blijft hij 'in leven' in de herinnering van vele ouderen.

Maar, wie was hij precies? Daan werd geboren in 1861; hij stierf 70 jaar oud, in 1931. Zijn kinderen trokken met hem mee met het orgel.

Deze traditie is gebleven. Zijn kleinzoon Theo (Heesbeen) heeft dezelfde interesse in orgels. Eén van zijn orgels is tot eind augustus te beluisteren bij Voetisch. Daar kan tot en met de kermis, op zaterdagavond en zondagmiddag gedanst worden. Voor velen een herinnering aan vroeger.